Apr 22, 2010

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ ՀՐԱՄԱՆԱԳԻՐԸ


"Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին" եւ "Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ հարաբերությունների զարգացման մասին" արձանագրությունների վավերացման ընթացակարգը կասեցնելու մասին

Հիմք ընդունելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 55-րդ հոդվածի 7-րդ կետը, ղեկավարվելով "Միջազգային պայմանագրերի մասին" Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 39.1-րդ հոդվածի 1-ին մասով եւ հաշվի առնելով Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովում քաղաքական կոալիցիա կազմած կուսակցությունների քաղաքական խորհուրդների 2010 թվականի ապրիլի 22-ի համատեղ հայտարարությունը`

ո ր ո շ ու մ ե մ.

1. Կասեցնել 2009 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Ցյուրիխում ստորագրված "Հայաստանի Հանրապետության եւ Թուրքիայի Հանրապետության միջեւ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին" եւ "Հայաստանի Հանրապետության եւ Թուրքիայի Հանրապետության միջեւ հարաբերությունների զարգացման մասին" արձանագրությունների վավերացման ընթացակարգը:

2. Հայաստանի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարին` արձանագրությունների վավերացման ընթացակարգը կասեցնելու մասին ծանուցել Թուրքիայի Հանրապետությանը:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀ

Ս.ՍԱՐԳՍՅԱՆ

2010թ. ապրիլի 22
Երևան

Apr 20, 2010

ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ՃՇԴՈՒՄՆԵՐ - ՀԱԼԷՊԱՀԱՅ ՀՐԱՏԱՐԱԿՉԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔԻ ՄԱՍԻՆ


«Արարատ» օրաթերթի 20 փետրուար 2010-ի 37-րդ թիւով հրապարակուած հպանցիկ թղթակցութեան մը առիթով տեղեկացանք Հալէպի ՀԲԸՄ-ի տեղական մասնաժողովին կազմակերպած խորհրդաժողով քննարկումին մասին, որուն աննախընթաց օրակարգը շնորհաւորելի է, անկասկած:

«Արարատ»ի մէջ լոյս տեսած թղթակցութեան մէջ կ՛ըսուի, թէ յիսնեակ մը ներկաներ ուշադիր լսեցին առաջին ելոյթի զեկուցումը, ուր ներկայացուեցաւ մեր մօտ 2009 թուականին լոյս տեսած հրատարակութիւնները: Թիւով անբաւարար գտաւ զեկուցաբերը յառաջացած հունձքը, բայց գնահատելի իր խօսքը չզլացաւ տրուածին համար:

Իսկ Հալէպի «Գանձասար» շաբաթաթերթի փետրուար Դ.-2010 համարին մէջ նոյն ձեռնարկին մասին «Քննարկում հալէպահայ մշակութային կեանքի» խորագրով Զ. Թամերեան կը գրէ, թէ զեկուցաբերը նախ ներկայացուց ցանկը 2009-ին Հալէպի մէջ տպուած գիրքերուն, ափսոսալով, որ 40-50 հազար հայութեամբ ապրող համայնքի մը համար գոհացուցիչ պատկեր չի կազմեր տպուած գիրքերուն քանակը:

Դժբախտաբար, սակայն, ներկաներու վկայութեամբ ականջալուր եղանք մեր հրատարակչական միամեայ վաստակին հանդէպ այն անտեսումին, որ կատարուած է զեկոյցին մէջ, հպանցիկ կերպով յիշելով, թէ «Կիլիկիա» հրատարակչատունը կը վերահրատարակէ Թէոդիկի հատորները:

Նման առիթներով ներկայացուած զեկոյցներու մակերեսային բնոյթը աններելի է, ի՛նչ ալ ըլլան անոնց արդարացումի պատճառները:

Ամէն բանէ առաջ, զեկուցաբերին «անբաւարար» բնորոշումը վիրաւորական է գաղութիս համար, որովհետեւ բանախօսը անաչառօրէն չէ ներկայացուցած 2009 տարեշրջանին Հալէպի մէջ հրատարակուած բոլոր հատորները:

Որպէս «Կիլիկիա» հրատարակչատան տէր եւ տնօրէն` պարտք եւ պատիւ կը զգամ, երբ յայտարարեմ, թէ 2009 տարեշրջանին հրատարակած եմ աւելի քան 20 անուն հայերէն զանազան ծաւալի գիրքեր` անկախ մեր գրացուցակի սպառած շուրջ 10 հատորներէն, որոնք նոյն տարեշրջանին վերահրատարակուեցան հրատարակչատանս մէջ:

Շնորհակալ գործակցութեամբ «Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկութեան հայկական բաժանմունքի տնօրէն դոկտ. Զաւէն Եկաւեանին, 2009-ին շարունակեցինք լոյս ընծայել Թէոդիկի «Ամէնուն տարեցոյցը»ներու շարքէն երեք հատորներ, 1914, 1915 եւ 1916-1920 տարիներուն, որոնց մատենագիտական յոյժ գնահատելի աշխատանքը կատարեց Լեւոն Շառոյեանը` անձնանուններու, տեղանուններու, յիշատակեալ մամուլի անուններու, լուսանկարներու եւ բովանդակութեան ցանկերու յաւելուածով, իւրաքանչիւր թիւի` շուրջ 60 էջերու սահմաններով:

Անմահն Հ. Աճառեանի կոթողական քառահատոր «Հայերէն արմատական բառարան»ը քաղաքիս մէջ արժանացաւ երրորդ հրատարակութեան, որուն լուսապատճէնահանման եւ համակարգչային տպագրական արդի արհեստագիտութեան ընձեռած միջոցներուն շահարկումով` ձեռնարկեցինք շուրջ 700 վրիպակներու սրբագրութեան, 1982-ին Երեւանի պետական համալսարանի հրատարակչատան լոյս ընծայած ուղղիչ պրակի օգտագործումով: Այս գործին յառաջաբանը գրեց Պարոյր Աղպաշեան:

Համաստեղի երկհատոր «Սպիտակ ձիաւորը» վէպը, որ երկար տարիներէ ի վեր անմատչելի էր միջինարեւելեան երկիրներու մէջ, նկատի առնելով, որ ան հրատարակուած էր Լոս Անճելըսի «Հորիզոն» տպարանին մէջ, 1952-ին, լոյս տեսաւ մեր հրատարակչատան կողմէ, միացեալ 1264 էջերէ բաղկացած, կաշեկազմ հատոր մը, 2009-ի վերջին օրերուն, Պետրոս Հաճեանի յառաջաբանով:

Հրատարակչատանս առաքելութեան հիմնական առանցքը հանդիսացող մանկական հրատարակութիւններու ցանկը 2009 տարեշրջանին հարստացաւ 11 անուն նոր գիրքերով: Անոնք են` նախադպրոցական տարիքի խաւաքարտէ 6 գիրքեր ֆրանսերէն եւ հայերէն, 3 գունազարդման եւ գիտելիքներու տետրեր` հայերէն-անգլերէն եւ կպչուն նկարներով, ինչպէս նաեւ «Բառանկար» անուանումով երկու տարբերակ հատորներ (հայերէն, անգլերէն - Words & Pictures եւ հայերէն-ֆրանսերէն Mots et Images) պատկերաւոր հիմնական 400 բառեր սորվեցնող եւ վերջաբանին` նոյն բառերու այբբենական ցանկերով:

1992-էն ի վեր լոյս տեսնող «Կիլիկիա մատենաշար»ի 21-րդ հատորը հանդիսացաւ հալէպահայ ողբացեալ գրագէտ Արմէն Անոյշի «Արեան ճանապարհով» յուշագրական գիրքին երրորդ հրատարակութիւնը, համակարգչային արդի տողաշարումով:

20-րդ դարու հայոց պատմութեան դէպքերը եւ դէմքերը ներկայացնող Պետրոս Հաճեանի «100 տարի 100 պատմութիւն» հատորը, որ լոյս տեսած էր Պուէնոս Այրէս, 2000 թուականին, 2009-ին հրատարակուեցաւ Հալէպի մէջ անգլերէնով, ամերիկահայ յայտնի թարգմանիչ Արիս Սեւակի վերածումով:

Զուարթ Քէշիշեանի «Քեսապ - խոհագիրներ իմ մանկութենէս» ազգագրական ճաշատեսակներու անգլերէնով ճաշագիրքը լոյս տեսաւ նաեւ հայերէնով, Մարալ Տիքպիքեանի թարգմանութեամբ:

Այս բոլորը կը հաշուէ աւելի քան քսան հատոր:

ՀԵԸ-ի կազմակերպած «Հայ գիրք»ի տարեկան ցուցահանդէսին, որ տեղի ունեցաւ 6 դեկտեմբեր 2009- ին, ներկայացուած էին վերոյիշեալ հատորները, մեր շուրջ 200 հատոր հաշուող ընդհանուր հրատարակութիւններու շարքին:

Փափաքելի էր, որ հրատարակչական օրակարգով նման խորհրդաժողովի մը որպէս ունկնդիր ներկայ գտնուելու առիթը ունենայինք:

Այսպիսով, զեկուցաբերը իր ներկայացուցած զեկոյցին մէջ նկատի չէ ունեցած հալէպահայ գաղութին բոլոր ժամանակներու միակ հայկական արտօնագրեալ հրատարակչատան` «Կիլիկիա»ի գործունէութիւնը: Եթէ այս անտեսումը հետեւանք է անփոյթ եւ հապճեպ պատրաստութեան, ինքնին ամօթալի է, իսկ եթէ դիտաւորեալ է, այդ մէկն ալ զեկուցաբերի մը համար աններելի յանցանք է:

Ի պատասխան մեր այս ճշդումներուն, որպէս «արդարացուցիչ դէպ յանցանաց», մեր կողմէ մատնանշուած յանցանքը կրնայ բացատրուիլ որպէս թէ զեկուցաբերը ներկայացուցած է Հալէպի մէջ ստեղծագործուած հրատարակութիւնները միայն: Պահ մը եթէ ընդունինք այս տեսակէտը, միթէ Թէոդիկի տարեցոյցերուն վրայ կատարուած բանասիրական աշխատանքները կամ թարգմանական հրատարակութիւնները ստեղծագործութիւններ չե՞ն: Նմանապէս, մեր բոլոր մանկական գիրքերը հաստատութեանս անձնակազմին հաւաքական ճիգին արդիւնքն է, ուր համեստօրէն չենք յիշեր աշխատասիրողներուն անունները:

Հալէպահայ պարբերական մամուլին մասին զեկուցաբերը յայտնած է նաեւ հետեւեալը (մէջբերումը` Զ. Թամերեանի թղթակցութենէն). «Ապա թուեց հրատարակուած թերթերն ու պարբերաթերթերը` անդրադառնալով, որ սուրիահայ գրողներու հրատարակած «Երթ» տարեգիրքէն բացի, բոլորն ալ ունին տեղեկատուական բնոյթ»:

Նոյնինքն թղթակից Զ. Թամերեան իւրացուցած ըլլալ կը թուի զեկուցաբերին տեսակէտը` պահ մը մոռնալով, թէ ինք մաս կը կազմէ ՀԲԸՄ-ի պաշտօնաթերթ «Հայեացք»ի խմբագրութեան, ուր որոշ համեմատութեամբ ստեղծագործական էջեր կան:

Տակաւին ընդվզեցուցիչ անտեսում մը կայ Հալէպի հայկական ճեմարաններու խոստմնալից աշակերտներուն նկատմամբ, նկատի առնելով Լ. Նաճարեան-Գ. Կիւլպէնկեան Կեդրոնական Ճեմարանի «Բարձունք» եւ Ազգ. Քարէն Եփփէ Ճեմարանի «Ծիլեր»ը, որոնք զուտ ստեղծագործական բնոյթի մամուլ են եւ մեր մատղաշ սերունդի գրական փորձերու առաջին օրրանները, ինչպէս նաեւ` Ազգ. Ք. Ե. Ճեմարանի Շրջ. միութեան «Շաւիղ» պարբերականը:

Մեր մաղթանքն է, որ յառաջիկայ տարի կրկնուի այս օգտակար խորհրդաժողովը եւ կազմակերպող միութեան ուշադրութեան արժանանան վերոնշեալ թերացումները:

«ԿԻԼԻԿԻԱ» հրատարակչատան 
տէր եւ տնօրէն ՄԱԹԻԿ ԷՊԼԻՂԱԹԵԱՆ 

Հալէպ, 1.3.2010

Apr 6, 2010

ՀՐԱՆՈՒՇ ՅԱԿՈԲԵԱՆ.- ՇՈՒՏՈՎ Կ՛ՈՒՆԵՆԱՆՔ ՍՓԻՒՌՔԱԳԷՏՆԵՐ. ԱՅՍ ԲԱԺԱՆՄՈՒՆՔԸ ՆՈՐ ՄԱՍՆԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ ՄԸՆ Է ՄԵԶԻ ՀԱՄԱՐ



Հայաստանի սփիւռքի նախարար Հրանուշ Յակոբեան լիբանանահայ մշակութային, կրթական կեդրոններ իր այցելութիւններու մէջ ներգրաւեց նաեւ գաղութի լրատուամիջոցները՝ կարեւոր նկատելով չորրորդ իշխանութեան դերը ինչպէս համայնքի կեանքի, այնպէս ալ Հայաստան-սփիւռք առնչութիւններու զարգացման մէջ: «Ազդակ» այցելելով՝ նախարարը ծանօթացաւ խմբագրութեան աշխատանքներուն, եղաւ «Փիւնիկ» նորաբաց սրահին մէջ:
Հրանուշ Յակոբեանին հետ «Ազդակ» ունեցաւ զրոյց մը:




«Ազդակ».- Տիկին Յակոբեան, ի՞նչ զգացողութիւն ունիք այս օրերուն:

Հրանուշ Յակոբեան.- Զգացողութիւնս հրաշալի է, քանի որ Լիբանան գալով՝ ինծի կը թուի եկած եմ իմ երկրորդ հայրենիք, որովհետեւ ամէնուր հայկական շունչ է, հայկական ոգի, դպրոցներ, կրթական, մշակութային, համազգային կեդրոններ, նոյնիսկ համալսարան... Այն ջերմութիւնը, ոգեւորութիւնը, որ կայ համայնքի մէջ, միայն ուժ կու տայ հետագայ աշխատանքները աւելի լաւ կազմակերպելու:
Իսկ ամենակարեւոր նպատակը, որ ունեմ այս օրերի պէտք է հասկնամ, թէ ի՛նչ հարցադրումներ կան այս համայնքի անուանի գործիչների կողմէ հայոց երկրի, պետութեան առջեւ, որ կարելի ըլլայ խնդիրները լուծել՝ աւելի սերտացնելու համար հայրենիք-սփիւռք կապը: Լիբանանեան համայնքը ե՛ւ իր գոյութեամբ, ե՛ւ իր աշխուժութեամբ մեծ ներուժ ունի, եւ այդ ուժը պէտք է ճիշդ օգտագործենք: Միաժամանակ պէտք է խոստովանենք, որ աշխարհի տարբեր երկրների մէջ մեր գաղթօճախների կազմակերպման գլխաւոր դերակատարները նաեւ լիբանանահայերն են, որոնք այստեղ կարծես կը կրթուեն, այստեղ կը դաստիարակուեն, այստեղ հայկական շունչ եւ ոգի կը ստանան եւ կը դառնան մեր լաւագոյն «դեսպանները» աշխարհի մէջ, հայկական կեանքի կազմակերպիչները:

«Ա».- Որեւէ արդիւնք կևունենա՞յ ձեր այցը, նախարարութեան ապագայ ծրագրերի մէջ կը ներառուե՞ն լիբանանեան պայմանաւորուածութիւնները:

Հ. Յ.- Մենք այստեղ համատեղ քննարկեցինք «Հայ ինքնութեան որակների պահպանումը խառը ամուսնութիւնների պարագային» եւ «Արեւմտահայերէնի ուսուցման վիճակը սփիւռքի մէջ խորագրերով համաժողովների կազմակերպման աշխատանքները: Ինչպէս նաեւ Շահան Գանտահարեանի հետ քննարկեցինք, թէ ինչպէս կազմակերպենք Զանգուածային լրատուամիջոցներու համահայկական համաժողովը, որը կը կարծեմ շատ կարեւոր է, ինչպէս հայրենիքի եւ սփիւռքի լուրերը միմեանց փոխանցելու, հայրենի եւ սփիւռքեան լրատուամիջոցներու ներկայացուցիչները իրար ծանօթացնելու առումով, այնպէս ալ՝ քարոզչական արշաւ սկսելու Հայաստանի հեղինակութեան, Հայաստանի իրականութիւնը ներկայացնելու եւ մեր հակառակորդների հակահայկական քարոզչութեան դէմ պայքարելու համար:
«Ա».- Ե՞րբ է նախատեսուած լրատուամիջոցներու համաժողովը:
Հ. Յ.- Այս տարի տեղի կ'ունենայ «Մէկ ազգ, մէկ մշակոյթ» փառատօնը, եւ մենք այդ փառատօնի ծիրին մէջ կը կազմակերպենք մի քանի համաժողովներ, որոնցից ես գլխաւորները եւ կարեւորները կը նկատեմ արեւմտահայերէնի եւ զանգուածային լրատուամիջոցների համաժողովը:
ԶԼՄ-ների համաժողովը տեղի 'ունենայ 11-16 հոկտեմբերին, բացումը կը լինի Արցախում, որպէսզի աշխարհի տարբեր երկրների մէջ գործող հայկական լրատուամիջոցների ներկայացուցիչները գնան, յայտնուեն Լեռնային Ղարաբաղի մէջ, եւ մենք աշխարհին ներկայանանք մեր երկրորդ հանրապետութեան գոյութեամբ եւ նրա խնդիրները ներկայացնենք՝ ինչպէս հարկն է :

«Ա».- Տարբեր համաժողովներու ընթացքին արդէն խօսուած է համահայկական մէկ լրատուամիջոց ստեղծելու մասին, կա՞յ նման բան, իրակա՞ն է նման լրատուամիջոցի ստեղծումը:
Հ. Յ.- Դուք գիտէք, որ լրատուութիւնը այսօր պետական չէ, այլ հանրային է կամ անձնական: Ի ուրախութիւն մեզ՝ այսօր երեք հեռուստաընկերութիւններ՝ «Հ1»-ը, «Արմենիա», «Շանթ»-ը ունեն արդէն համահայկական նշանակութիւն: Կը կարծեմ՝ գնալով աւելի կþընդլայնուի այս ցանցը. Սակայն պետութիւնը՝ ինք նման համահայկական լրատուամիջոց չի պահեր, այլ կ'օգնէ, կ'ոգեւորէ, ծրագրեր կը դնէ, համահայկական խնդիրներ կ'առաջադրէ... Մեր խնդիրն է, որ նախարարութիւնը այս հեռուստաընկերութիւնների հետ կարողանայ ծրագրեր իրականացնել:
«Ա».- Ձեր կազմակերպած համաժողովները չե՞ն խանգարեր Հայաստան-սփիւռք համաժողովներու ընթացքին ընդունուած որոշումներուն:
Հ. Յ.- Մենք այլեւս Հայաստան-սփիւռք համաժողովներ պիտի չանենք, քանի որ երեք համաժողովների արդիւնքները ուսումնասիրելով՝ հասկցանք, որ միայն քննադատութիւններ հնչում են այդ համաժողովների համար, եւ մենք էլ նոյն կարծիքին ենք, որովհետեւ տարբեր մասնագիտութիւնների տէր մարդոց պէտք չէ համատեղ բերել լցնել մի տեղ եւ չգիտնալ ի՛նչ քննարկել: Իսկ եթէ նոյն մասնագիտութեան տէր մարդիկ կը հաւաքուեն, նրանք միմեանց թէ՛ ըսելիք, թէ՛ իրարու հետ անելիք ունեն: Հետեւաբար վերջին մէկ տարուայ փորձը ցոյց տուած է, որ մասնագիտական համաժողովները արդէն կեանքի ուղեգիր ստացած են, եւ մենք պէտք է ա՛յս ուղղութեամբ զարգացնենք մեր աշխատանքները: Մասնագիտական համաժողովները կ'օգնեն նաեւ ոչ միայն սփիւռքը հայրենիքի հետ կապելու, այլ՝ սփիւռքը սփիւռքի հետ կապելու, եւ երկրորդ, մէկը միւսին կարծես աշխատանք կը տայ, գործ կը յանձնարարէ: Այսօր արդէն հայ ճարտարապետները սկսած են միասին աշխատել , կարեւոր չէ՝ որ երկրում են՝ Լիբանան, Ֆրանսա կամ մէկ այլ երկիր: Նաեւ հայ ճարտարապետները, հայ սրտաբանները սկսած են միասին աշխատել: Շատ կարեւոր համահայկական ցանցեր կը ստեղծուեն այս ձեւով:
«Ա».- Այսինքն դուք վստահ էք, որ եթէ համաժողովները չըլլային, այդ համագործակցութի՞ւնն ալ չէր ըլլար:
Հ. Յ.- Համաժողովները նախ առիթ եւ միջոց են, որպէսզի մարդիկ միմեանց ճանաչեն, միմեանց հնարաւորութիւնների, կարողութիւնների, գիտելիքներին տեղեակ ըլլան եւ, դրանից ելնելով, միմեանց հետ գործ սկսեն: Օրինակ, մի իրաւաբան չի կարող շրջել աշխարհի բոլոր երկրներով, որպէսզի ծանօթանայ իր գործընկերներին: Իսկ եթէ մէկ անգամ նրանք հաւաքուեն հայրենիքում, արդէն ակնյայտօրէն կը դառնան ընկերներ, բարեկամներ եւ կը հասկանան՝ ի՛նչ կարող են անել:
«Ա» -Տիկին Յակոբեան, ձեր պաշտօնավարութեան ընթացքին արդէն կրցա՞ծ էք լաւ ճանչնալ սփիւռքը:
Հ. Յ.- Ես կարծում եմ՝ սփիւռքը էնքան բարդ, էնքան տարողունակ հասկացութիւն է, որ զայն ճանչնալը էդքան էլ հեշտ բան չէ: Պէտք է ուսումնասիրել, սովորել. մարդ ամէն օր պէտք է սովորի, սովորելիք մի բան անպայման կայ, եւ վայ այն մարդուն, որ կարծում է, թէ ինք ամէն ինչ գիտի: Իսկ սփիւռքը բազմաշերտ , բազմաբովանդակ, բազմախորք, բազմալեզու բազմակրօն մի երեւոյթ է, որ սխալ է ասել, թէ դու ամէն ինչ գիտես էդ մասին:
«Ա».- Մենք սփիւռքագէտներ ունե՞նք:
Հ. Յ- Մենք սփիւռքագէտներ, ցաւօք սրտի, Հայաստանում չենք ունեցել եւ չունենք: Բայց նախարարութեան նախաձեռնութեամբ արդէն Երեւանի պետական համալսարանի մէջ բացուած է սփիւռքագիտութեան ամպիոն եւ այնտեղ արդէն մագիստրոսի կոչում ունեցող 12 մասնագէտ պատրաստում ենք, բուն սփիւռքագէտներ, որ նոր մասնագիտացում մըն է մեզ համար: Այսինքն մենք շուտով կ'ունենաք սփիւռքագէտներ, որոնց աշխատանքը կարեւոր է ամբողջ աշխարհի հայութեան համար:
«Ա».- Իսկ եթէ չկայ սփիւռքագէտ, ո՞վ զիրենք կը պատրաստէ:
Հ. Յ.- Այնուամենայնիւ, ըստ ուղղութիւններու, կարելի է պատրաստել: Ունենք գրաբարի, արեւմտահայերէնի, պատմութեան, սփիւռքի հայ գաղթօճախների պատմութեան մասնագէտներ, որոնք պէտք է փորձեն իրենց մասնագիտութիւնները խտացուած ձեւով ներառել մէկ մասնագիտացման մէջ եւ ինչ-որ ձեւով կþունենաք սփիւռքագէտներ: Նաեւ այդ բաժնի մէջ դասախօսութիւններ կարդալու համար արդէն մասնագէտներ հրաւիրած ենք դրսից, այդ կարգին եւ՝ Լիբանանէն:

Հարցազրոյցը վարեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ